سیما بینا در شهرستان خوسف از توابع بیرجند از استان خراسان جنوبی به دنیا آمد. پدر او از اهالی تفرش و استاد موسیقی سنتی ایرانی بود. از همان کودکی و از سن ۹ سالگی
خوانندگی را در رادیو ایران آغاز کرد. او ردیف موسیقی ایرانی و تکنیکهای آوازی را نزد اساتید بزرگی چون موسیخان معروفی و نصرالله زرینپنجه فرا گرفت. بعد از فارغالتخصیل شدن از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته ی نقاشی در سال ۱۳۴۹ تحصیل دانش موسیقی ایرانی و ردیف را نزد معلم یگانهٔ آواز، استاد عبدالله دوامی ادامه داد. او بعد از سال۱۳۵۷ در کنار تدریس موسیقی کلاسیک ایرانی و آواز به تحقیق و جمعآوری ترانههای محلی ایرانی و بازنویسی آهنگهای مردمی و روستائی، بهخصوص موسیقیهای محلی زادگاهش، خراسان پرداختهاست. او با سفر به دورافتادهترین نواحی در سرتاسر این ناحیه توانستهاست مجموعهای از ترانهها و آهنگهای کمیاب و تقریباً فراموششده را جمعآوری کند. از سال ۱۳۷۲ خانم سیما بینا برای ارائهٔ گنجینهٔ یافتههایش در موسیقی محلی ایرانی به جشنوارههای معتبر موسیقی در سراسر دنیا دعوت شدهاست. سیما بینا پس از اتمام تحصیل با ازدواج کرد و ۲ فرزند دختر و پسر به دنیا آورد، اما زندگی مشترکشان با خودکشی همسرش پایان یافت. پسرش نیز به آواز (در سبک جاز) علاقمند شد. سیما بینا سالها بعد با ازدواج کرد و گاهی در کلن به سر میبرد و به تهیه آوازهای محلی مشغول است[۱].
او نخستین زنی است که پس از انقلاب ۱۳۵۷ کلاس تعلیم آواز دایر کرد. او همچنین نخستین زنی بود که در تالار وحدت کنسرت برگزار کرد[۱]. از سال ۱۹۹۳ میلادی تا به امروز به جشنوارههای جهانی دعوت شده و موسیقی مردمی ایران رابه گوش جهانیان رساندهاست. سیما بینا اکنون، بعد از عمری تلاش در راه حفظ موسیقی محلی ایران، تجسم سی سال تلاش بیوقفه و خستگیناپذیر برای جهانی شدن موسیقیاش را در پیشروی خویش نظارهگر است.
نظرات شما عزیزان: